Η Λέσχη Ανάγνωσης του Πολιτιστικού - Επιστημονικού Συλλόγου Χαλανδρίου ΑΡΓΩ, σε συνεργασία με την Ένωση Ηπειρωτών Χαλανδρίου, οργανώνουν συζήτηση για το μυθιστόρημα του ηπειρώτη συγγραφέα Ευάγγελου Αυδίκου, «Δρολάπι» (εκδόσεις Εστία, Αθήνα 2023).

Θα προλογίσει και τη συζήτηση θα συντονίσει η φιλόλογος Γεωργία Τεμπέλη.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 20 Μαΐου 2024 και ώρα 7:30 μ.μ., σε αίθουσα του Δήμου Χαλανδρίου (οδός Στρατάρχη Παπάγου Αλέξανδρου 7, 2ος όροφος, στο κέντρο του Χαλανδρίου).

Δηλώστε τη συμμετοχή σας στο e-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ο Ευάγγελος Γρ. Αυδίκος γεννήθηκε στην Πρέβεζα το 1951. Σπούδασε στο Κλασικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και εργάστηκε για πολλά χρόνια στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ως φιλόλογος. Είναι ομότιμος καθηγητής Λαογραφίας στο Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά, συλλογικούς τόμους και πρακτικά συνεδρίων. Έχει εκδώσει πέντε μυθιστορήματα, μία συλλογή διηγημάτων και πάνω από είκοσι βιβλία με μελέτες. Από τις εκδόσεις της Εστίας κυκλοφορεί το μυθιστόρημά του Δρολάπι, 2023

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

ΤΟ ΑΝΕΜΟΒΡΟΧΟ ΘΥΜΙΖΕ ΚΥΚΛΩΝΑ, ΑΛΛΑΖΕ ΣΥΝΕΧΩΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ.
Η πίεση στην αριστερή πλευρά υπήρξε μεγάλη και συνεχής, δεν μπόρεσε να συγκρατηθεί στο δέντρο, η μεγάλη κλίση της κατηφόρας αύξησε την ταχύτητα της πτώσης, ως εδώ ήταν, θα αφήσει τα κόκαλά της στον Άραχθο. Ωστόσο, διατηρούσε τη νηφαλιότητά της, όταν ο κίνδυνος έγινε ιστορία το απέδωσε στην ψυχολογική υποστήριξη του Λευτέρη, έμαθε τρόπους αντίδρασης σε δύσκολες στιγμές.
Η Αρσινόη αναζητούσε κάποια λύση, έναν από μηχανής θεό. Είχε απλώσει τα χέρια, αναζητώντας κάτι να αρπαχτεί, να ανακόψει την ταχύτητα της καθόδου. Στα δεξιά της η παλάμη γραπώθηκε από κάτι, δεν μπορούσε να το αναγνωρίσει, όμως ένιωσε οξύ πόνο από τα αγκάθια του φυτού. Ούρλιαξε από τον πόνο, σαν να της έμπηγαν καρφιά, το ουρλιαχτό ήταν η απάντηση, η απόφασή της να νικήσει το θεριό, είχε συμμαχήσει με τον καιρό που λυσσομανούσε και το ποτάμι που ετοιμαζόταν να υποδεχτεί την προσφορά της θυσίας. Η καθοδική πτώση έχασε τη δύναμή της, σύρθηκε κάποια μέτρα ακόμη, ώσπου ένας βάτος έφραξε τον δρόμο προς το νερό".
Τι είναι το δρολάπι; "Υδρολαίλαψ" είναι η λέξη που μας έρχεται από παλιά. Η βρόχινη λαίλαπα, η αλύπητη βροχή, ανακατεμένη με δυνατό αέρα. Το μυθιστόρημα οργανώνεται με άξονα το ανεμόβροχο, που εμφανίζεται στην αφήγηση τόσο με την κυριολεκτική όσο και με τη μεταφορική του σημασία.
Τρία ζευγάρια που αντιμετωπίζουν τον εαυτό τους, χωρίς τη σκόνη της συμβατικότητας. Το δρολάπι και η γέφυρα που πέφτουν παρασύρουν και τις δικές τους ψευδαισθήσεις. Ένας κόσμος καταρρέει. Οι βεβαιότητες παρασύρονται από το ανεμόβροχο, από το ποτάμι ή απ' όσες οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές βρίσκονται σε εξέλιξη απορρυθμίζοντας τη ζωή.
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)