Συνταγογραφώντας την Ανάγνωση: Η λογοτεχνία ως μέσο ενδοσκόπησης και αυτογνωσίας

Οι βιβλιοθηκονόμοι της Βιβλιοθήκης του Δήμου Χαλανδρίου προτείνουν στους αναγνώστες μια άλλου είδους προσέγγιση της λογοτεχνίας. Με την ανάγνωση επιλεγμένων κειμένων ελλήνων και ξένων συγγραφέων, η λογοτεχνία μπορεί να λειτουργήσει συμβουλευτικά και να αποδειχθεί αποτελεσματικό εργαλείο για βιβλιοθεραπεία. Κάθε μήνα ορμώμενοι από ποικίλης μορφής λογοτεχνικά κείμενα (ποίηση, μυθιστόρημα, δοκίμιο κ.λπ.) προσεγγίζουν και συζητούν ένα θέμα.

Την ομάδα συντονίζει ο ψυχολόγος Δημήτριος Μαγριπλής.

Συνάντηση ομάδας

Συζήτηση με αφορμή το βιβλίο "Η δύναμη του σκότους" του Lev Nikolaevic Tolstoj, θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου 2017 και ώρα 17:30, στο Αετοπούλειο Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Χαλανδρίου (Φιλικής Εταιρείας & Τομπάζη 18 - Χαλάνδρι, τηλ. 210-6820464).

Λίγα λόγια για το βιβλίο:

Το 1880, ένας μουζίκος ομολόγησε δημόσια, στο γάμο της προγονής του, πως είχε κάνει παιδί μαζί της. Το σκότωσε αμέσως μετά και ύστερα προσπάθησε να σκοτώσει και το δικό του εξάχρονο κοριτσάκι.

Λίγα χρόνια μετά, με αφορμή αυτό το ανατριχιαστικό έγκλημα, γράφεται "Η δύναμη του σκότους". Ένα έργο που το αβυσσαλέο σκοτάδι του θυμίζει τον Μάκβεθ του Σαίξπηρ και την "Κόλαση" του Δάντη.

Το αναμφισβήτητο και σχεδόν άγνωστο αυτό αριστούργημα είναι γραμμένο μέσα στη δίνη μιας βαθύτατης εσωτερικής κρίσης και φωτίζει με τρόπο σπαραχτικό τις διαστάσεις της, γιατί εδώ ο Τολστόι έχει ως ήρωές του όχι πρόσωπα της "καλής κοινωνίας", που έτσι κι αλλιώς την κατακρίνει και την αρνιέται, μα απλούς μουζίκους -"αγνούς", "καλούς" χωρικούς θα λέγαμε αφελώς- κοντά στους οποίους προσπαθεί να ζήσει γαλήνια και ειρηνικά. Κι όμως συμβαίνουν κι εδώ πράγματα φρικαλέα.

Tο έργο είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα του νατουραλισμού, που μιλάει για την εξαθλίωση της αγροτικής τάξης, την απουσία ηθικών κανόνων εξαιτίας της φτώχειας και της αμορφωσιάς, αλλά και τη διαβρωτική επίδραση του χρήματος.

Δεν αποκλείει όμως, ύστερα από μια πτώση -όσο μεγάλη κι αν είναι αυτή-, την τελική εξύψωση, τη μετάνοια, την πραγματική, ολοκληρωτική "εκ των ένδον" αλλαγή, όσο δύσκολη -σχεδόν αδύνατη- και αν φαίνεται.