Αμμουδερές ή βοτσαλωτές, πασίγνωστες και μυστικές, δέκα παραλίες της Αττικής ό,τι πρέπει για τις μαγιάτικες βουτιές μας.

Καθώς ο Μάιος προχωρά με βήμα ταχύ, λέμε να σταματήσουμε να τον προϋπαντούμε στις εξοχές και να επιχειρήσουμε τις πρώτες μας βουτιές σε μερικές από τις αγαπημένες μας παραλίες της Αττικής -που ενδείκνυνται εξίσου και για τα πρώτα πλατσουρίσματα, και για απλό άραγμα στη λιακάδα αν το μαγιάτικο νερό αποδειχθεί υπερβολικά παγωμένο.

Ξεκινάμε από τα Πεύκα του Σχινιά, η μεγάλη, αφράτη και απολύτως ελεύθερη αμμουδιά των οποίων απλώνεται στις παρυφές του μεγάλου πευκοδάσους (ό,τι πρέπει και για φυσιολατρικές πεζοπορίες, αν βαριέσαι να κάθεσαι όλη μέρα παραλία). Τα νερά του είναι κρυστάλλινα (εκτός αν φυσάει Νοτιοανατολικός άνεμος, στην οποία περίπτωση βγαίνει φυκάδα) ενώ αν θες και την ξαπλώστρα σου, στην παρακείμενη οργανωμένη πλαζ του Μωραΐτη θα τη βρεις -χωρίς είσοδο, με μια ελάχιστη κατανάλωση της τάξης των 5€ από το beach bar.

Αγαπημένη επιλογή νούμερο δύο, το Προσήλι στο Πόρτο Γερμενό παίρνει άνετα το βραβείο για τα πιο τιρκουάζ νερά της Αττικής. Είναι μικρούλι και γεμίζει εύκολα, αλλά τέτοια εποχή δεν θα δυσκολευτείς να βρεις ελεύθερο χώρο να απλώσεις την πετσέτα σου πάνω στο ψιλό του βοτσαλάκι -ξαπλώστρες και τέτοια δεν έχει. Σημείωσε ότι τα νερά του βαθαίνουν απότομα, οπότε προσοχή σε πιτσιρίκια και ανθρώπους επιρρεπείς σε κρυοπαγήματα. Τα πεύκα από πάνω του κάνουν το τοπίο εντελώς καρτποσταλικό, ενώ στην άκρη της παραλίας θα βρεις βραχάκια ιδανικά για βουτιές, ή για να απλώσεις την πετσέτα σου όπως κάνουμε στα Λιμανάκια. 

Πολύ κοντά στο Πόρτο Γερμενό, η Ψάθα είναι μια απέραντη, βοτσαλωτή παραλία που περισσότερο απ’ όλες ίσως τις παραλίες της Αττικής δίνει την αίσθηση πως... δεν είναι παραλία της Αττικής. Έχει κρυστάλλινα νερά, βλέπει σε ένα φανταστικό ηλιοβασίλεμα, και έχει στην άκρη της ταβερνάκια ό,τι πρέπει για να κλείσεις την μέρα σου με ουζάκια, φρέσκο ψάρι ή/και θαλασσινά πλάι στο κύμα. Έχει ξαπλώστρες σε κάποια σημεία, είναι ελεύθερη σε άλλα -το μέγεθός της επιτρέπει να χωράμε άνετα όλοι, ξαπλωστρολάτρεις και μη. 

Στην Κερατέα, η Κακιά Θάλασσα είναι, όταν δε φυσά ο βοριάς που την πιάνει πολύ, μια από τις πιο καθαρές παραλίες της Αττικής. Έχει ψιλό βοτσαλάκι έξω και άμμο μέσα στο νερό, είναι οργανωμένη σε μεγάλο τμήμα της και κοσμαγάπητη από μικρούς και μεγάλους -έχει και κούνιες έξω για τα πιτσιρίκια. Στο νησάκι απέναντί της, που μπορείς να πας κολυμπώντας αν οι αντοχές σου το επιτρέπουν, κρύβεται μια από τις ελάχιστες φυσικές πισίνες της Αττικής. Δες το εντυπωσιακό βίντεο που ακολουθεί και θα καταλάβεις. 

Συνεχίζουμε με δύο αμμουδιές ξακουστές και κοσμαγάπητες, την Ανάβυσσο που έχει ωραιότατη σκιά από αρμυρίκια λες και είσαι στις Κυκλάδες, και το (ιδιαιτέρως αδικημένο από το όνομά του) Βρωμοπούσι της Κερατέας, που έχει κρυστάλλινα νερά και σχήμα σαν φυσικό λιμανάκι που το προστατεύει από τους αέρηδες οι οποίοι ταλαιπωρούν συχνά την περιοχή.

Αν πάλι είσαι σε εξερευνητική διάθεση, και έχεις όρεξη για λίγη περιπέτεια, αξίζει τον κόπο να ανακαλύψεις τις πιο μυστικές από τις παραλίες της Αττικής (και να αποθηκεύσεις την γνώση που θα σου χρησιμεύσει τον Ιούλιο που θα αναζητάς καβάτζες όταν όλες οι αττικές παραλίες θα πήζουν στους λουόμενους). Μία από τις αγαπημένες μας είναι το Τσίου στο Σούνιο, που έχει κρυστάλλινα νερά και είναι προσβάσιμο από εύκολο μονοπάτι (γύρω στα 5 λεπτά περπάτημα από εκεί που θα αφήσεις το αυτοκίνητο). 

Αν είσαι τύπος ρομαντικός, θέλεις μια παραλία κοντινή για να χαζέψεις το ηλιοβασίλεμα μια καθημερινή μετά τη δουλειά, ή απλώς κάπου να αράξεις στην άμμο και να χαζεύεις τα αστέρια το βράδυ, το Καβούρι είναι φτιαγμένο για σένα. Η κοντινότερη από τις παραλίες για όσους παροικούν το κέντρο, έχει σούπερ ρηχά νερά που είναι πάντα ζεστά, μια καντίνα για τα απαραίτητα, και ξαπλώστρες σε ένα τμήμα της μεγάλης αμμουδιάς του. Το πλακόστρωτο που αγκαλιάζει την παραλία είναι ό,τι πρέπει για βόλτες στο ηλιοβασίλεμα. 

Και τέλος, το ξέρουμε ότι το ξέρεις, αλλά δεν θα πάει καλά το καλοκαίρι μας αν ξεκινήσουμε με λίστα αττικών παραλιών χωρίς το ΚΑΠΕ. Οπότε: Κρυστάλλινα, παγωμένα μεν κυκλαδίτικα δε νερά (είναι το Αιγαίο αυτό στο οποίο βουτάς εδώ), ψιλό βοτσαλάκι μέσα κι έξω, καντίνα εκεί που ξεκινούν τα σκαλάκια για να εφοδιαστείς με τα απαραίτητα πριν πάρεις να κατηφορίζεις, και μια μυστική, πριβέ παραλιούλα πίσω από τα βράχια στην αριστερή άκρη που το να τη βρεις ελεύθερη είναι το αθηναϊκό ισοδύναμο του Τζακ Ποτ.

Πηγή: www.in2life.gr, Ηρώ Κουνάδη