Η Λαϊκή Συσπείρωση Χαλανδρίου για την αυτοψία Χαρδαλιά στη Ρεματιά
Ανακοίνωση της Λαϊκής Συσπείρωσης Χαλανδρίου για την αυτοψία του περιφερειάρχη Αττικής Νίκου Χαρδαλιά κατά τη διάρκεια των εργασιών καθαρισμού της Ρεματιάς Χαλανδρίου:
Πρόκληση αποτελεί για τον λαό της περιοχής τα όσα δήλωσαν την Πέμπτη 12/9/2024 ο περιφερειάρχης Αττικής Νίκος Χαρδαλιάς, από κοινού με το Δήμαρχο Χαλανδρίου Σίμο Ρούσσο, στην αυτοψία που πραγματοποιήθηκε στο Ρέμα Πεντέλης - Χαλανδρίου.
Περιφερειακή και Δημοτική αρχή, δώσανε τα διαπιστευτήρια τους για το πόσο «πιστοί» είναι στην λογική που προωθούν η Κυβέρνηση και ΕΕ για τις φυσικές καταστροφές. Μία λογική που προωθεί την συγκάλυψη για τις εγκληματικές συνέπειες που έχει, η υποστελέχωση της Δασολογικής Υπηρεσίας, ο αντιεπιστημονικός διαχωρισμός της Δασοπροστασίας από την Δασοπυρόσβεση αλλά και η λογική κόστους οφέλους που μεταθέτει την κρατική πρόληψη και την πολιτική προστασία στην Δευτέρα Παρουσία.
Την ίδια ώρα που μετά την φονική πυρκαγιά, θραύσματα αμιάντου βρίσκονται μέσα στα ρέματα της περιοχής, την ίδια ώρα που οι κάτοικοι της Οδού Κόδρου μόλις αρχίσει και συννεφιάζει μεταφέρουν τα αυτοκίνητα τους για να τα γλιτώσουν από μια πιθανή πλημμύρα, την ίδια ώρα που τα τελευταία χρόνια έχουν καεί εκατοντάδες χιλιάδες δασικές εκτάσεις στην Αττική, ο περιφερειάρχης Αττικής, Νίκος Χαρδαλιάς, αναφέρθηκε σε «καθυστερήσεις» γενικά και αόριστα λες και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αλλά και όλες οι κυβερνήσεις διαχρονικά δεν έχουν καμία ευθύνη.
Ενώ από την άλλη ο Δήμαρχος Χαλανδρίου, χωρίς να αναφέρει τίποτα για όλα τα παραπάνω, στις συναντήσεις που είχε τόσο με τον Πρωθυπουργό όσο και με τον Περιφερειάρχη, προσπαθεί να καθησυχάσει των λαό τις περιοχής για τις «δεσμεύσεις» που θα υλοποιήσει η Πολιτεία.
Οι «δεσμεύσεις» που αναφέρονται είναι πακέτα εκατομμυρίων από τα λεφτά του ελληνικού λαού, προς τους εργολάβους που επεμβαίνουν στα δάση και στα ρέματα χωρίς ελέγχους, από τις αποδεκατισμένες τεχνικές υπηρεσίες.
Καλούμε τον λαό της περιοχής να μην πιστέψει σε άλλους «σωτήρες». Να σταθεί απέναντι στην πολιτική κόστους οφέλους, που βάζει στην ζυγαριά τις ανθρώπινες ζωές με τα κέρδη των λίγων.