Αποκλειστική συνέντευξη του Χαλανδραίου Παναγιώτη Βλάχου, υποψήφιου βουλευτή ΚΙΝ.ΑΛ. Βορείου Τομέα Αθηνών

Το Μyxalandri συνάντησε τον Χαλανδραίο Παναγιώτη Βλάχο, έναν δημιουργικό συμπολίτη μας με πολύπλευρη δραστηριότητα που αποφάσισε να διεκδικήσει την ψήφο μας με το ψηφοδέλτιο του Κινήματος Αλλαγής στον Βόρειο Τομέα Αθηνών, καταγράφοντας μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση μαζί του.

Έχετε ένα δυνατό βιογραφικό, με σπουδές και καριέρα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Γιατί αποφασίσατε να μπείτε στην περιπέτεια της πολιτικής και μάλιστα σε μια περίοδο που το κόμμα σας δεν έχει την αίγλη του παρελθόντος;

Στην πολιτική χωράνε όλα τα βιογραφικά. Σίγουρα οι καλές σπουδές και η επαγγελματική καταξίωση σε πάνε μέχρι ένα σημείο, αλλά χρειάζονται και άλλες αρετές: να ακούς, να αφουγκράζεσαι, να συνθέτεις και να μη φοβάσαι να παίρνεις αποφάσεις. Σε ό,τι με αφορά, επιμένω να βλέπω δυνατότητες και όχι μόνο προβλήματα. Πιστεύω ότι μετά από ένα σφυροκόπημα 10 ετών, αξίζουμε μια καλύτερη επόμενη μέρα. Να βγούμε με μερικά διδάγματα από αυτό που μας συνέβη. Να ξανασηκωθούμε πιο δυνατοί και να ξαναγίνουμε μια κοινωνία που δεν έχει σημασία ποιος είσαι, αλλά τι θέλεις να πετύχεις.

Είστε κάτοικος Χαλανδρίου εδώ και χρόνια και γνωρίζετε τα προβλήματα. Ποιο πιστεύετε ότι είναι το βασικό πρόβλημα ή βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζει το Χαλάνδρι σήμερα; Πως μπορεί να βοηθήσει ένας βουλευτής του Βόρειου Τομέα την περιοχή του;

Μένω Χαλάνδρι από επιλογή. Αλλά όσο περνάνε τα χρόνια προβληματίζομαι έντονα για την κυκλοφορία, την απουσία στάθμευσης, τη ρύπανση κάθε είδους, την κακή κατάσταση της Ρεματιάς, τα εγκαταλειμμένα κτίρια, την απουσία οργανωμένων χώρων αναψυχής και πρασίνου. Το Χαλάνδρι φαίνεται να έχει τα πάντα και να αρνείται να τα εντάξει σε ένα αρμονικό σύνολο που θα κάνει τη ζωή του κατοίκου, της οικογένειας, των παιδιών, του επισκέπτη, του εργαζόμενου, του επιχειρηματία πιο εύκολη. Σίγουρα δεν είναι μια πόλη φιλική στα άτομα με αναπηρία, ούτε καν στον πεζό. Με λίγα λόγια, είναι μια πόλη “κλειστή”, όχι ανοιχτή στις σύγχρονες ανάγκες. Είναι φανερό ότι πρέπει να ξανασχεδιάσουμε τις μετακινήσεις και μεταφορές στην πόλη, αναδεικνύοντας τον χαρακτήρα της και την ιστορία της. Όλοι έχουν να κερδίσουν από αυτό.

Για άλλη μια φορά φαίνεται ότι ο χώρος της κεντροαριστεράς, του ΠΑΣΟΚ και του ΚΙΝΑΛ δηλαδή, θα είναι κατακερματισμένος στις δημοτικές εκλογές του Χαλανδρίου. Γιατί συμβαίνει αυτό και πώς θα μπορούσατε να κατεβείτε με έναν συνδυασμό αντί για τρεις;

Η Αυτοδιοίκηση θα έπρεπε να μας ενώνει. Να μην γίνεται κακέκτυπο της κεντρικής πολιτικής. Δυστυχώς ο Κλεισθένης, που έφερε αυτή η κυβέρνηση, δημιούργησε πολλά καπετανάτα, αφού εκ των πραγμάτων, κάθε θέση στο δημοτικό συμβούλιο πια έχει μεγαλύτερη σημασία από πριν. Είναι κρίμα να είμαστε διαιρεμένοι, γιατί έχουμε πολλά άξια και ικανά στελέχη που θα μπορούσαν όλα μαζί να αθροίσουν δυνάμεις και να οδηγήσουν τον δήμο σε μια νέα πορεία. Ποτέ δεν είναι αργά να το ξανασκεφτούν.

Τι σημαίνει βουλευτής Βόρειου Τομέα, μετά τη διάσπαση της Β' Αθηνών; Γιατί να σας ψηφίσουν οι πολίτες των 14 δήμων που περιέχει η εκλογική σας περιφέρεια;

Σημαίνει μια μεγάλη περιφέρεια, με 14 δήμους, μεγάλες δυνατότητες αλλά και μεγάλες ανισότητες. Αυτό που μπορεί να κάνει ένας βουλευτής είναι να ακούει, να μαθαίνει, να συνδέεται με τις τοπικές κοινωνίες και να υπηρετεί τις ανάγκες τους, χωρίς να ξεχνά το δημόσιο συμφέρον. Ο Βόρειος Τομέας πλήρωσε και αυτός το κόστος της κρίσης με λουκέτα, φτώχεια, κακές δημόσιες υπηρεσίες, συγκοινωνίες και εγκληματικότητα. Προτεραιότητά μου είναι να ασχοληθώ με την ανασυγκρότηση του δημόσιου τομέα, τη μείωση των φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών, ένα δίκαιο ασφαλιστικό σύστημα για τους νεότερους, φοροαπαλλαγές για τρία χρόνια για νέους επιχειρηματίες, αλλά και επιχειρήσεις για να προσλάβουν νέους και γυναίκες. Έχω εργαστεί και στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, γνωρίζω τα προβλήματα, εκπροσωπώ τη γενιά που πληρώνει την κρίση, θέλω να ζω σε μια περήφανη χώρα που θα γίνει πόλος έλξης και όχι κέντρο αναχωρήσεων για το εξωτερικό.

Φαίνεται ότι πηγαίνουμε σε ένα νέο δικομματισμό. Βλέπετε το Κίνημα Αλλαγής στο μέλλον σε μια μεγάλη Κεντροαριστερά με το ΣΥΡΙΖΑ;

Για την ώρα βλέπω την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ χωρίς ιδεολογικό και πολιτικό έρμα, να αναζητά δανεικά στελέχη και ιστορικές αναφορές στο ΠΑΣΟΚ και στην κεντροαριστερά. Το κάνει άγαρμπα, άκομψα και προσβάλλει τις μνήμες και τα βιώματα εκατομμυρίων Ελλήνων. Είναι αστείο να βλέπει κανείς τον Αλέξη Τσίπρα να θέλει να μοιάσει στον Ανδρέα Παπανδρέου. Αλλά η ζωή δεν σταματά στο χθες. Πίστευα και πιστεύω ότι όπου υπάρχουν θέσεις, ιδέες, κοινές αφετηρίες και ήθος, μπορούμε να συζητάμε. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την εκλογική του ήττα, κάνει την αυτοκριτική του, απαλλαγεί από τοξικά πρόσωπα και εμμονές και διατυπώσει μια σοβαρή προγραμματική πρόταση, δεν βλέπω γιατί να μη συζητήσουμε. Παντού υπάρχουν αξιόλογα στελέχη. Αλλά αυτό το σενάριο είναι πρόωρο και εκτός πραγματικότητας με τα σημερινά δεδομένα. Δεν υπάρχει κοινή πολιτική βάση. Οι πολίτες με την ψήφο τους θα αλλάξουν τα δεδομένα και θα μας δείξουν το δρόμο.

Περίπου 200.000 νέοι ψηφοφόροι 17 ετών έχουν δικαίωμα ψήφου στις επόμενες εκλογές. Τι έχετε να τους πείτε;

Όσοι είναι σήμερα 17 έχουν ζήσει πάνω από τη μισή τους ζωή μέσα στην ελληνική κρίση, είναι πιο ώριμοι και συνειδητοποιημένοι. Είμαι βέβαιος ότι δεν πιστεύουν σε σωτήρες και μεγάλα λόγια και τους απασχολεί τι θα κάνουν μετά το σχολείο, πού θα σπουδάσουν, αν και τι δουλειά θα βρουν. Αν έχω να τους πω κάτι, είναι ότι η πολιτική θα πάψει να είναι ένα κλειστό κλαμπ κάποιων οικογενειών και των φίλων τους, αν εμείς, οι πολλοί, πάμε στις κάλπες και αποφασίσουμε ότι θέλουμε να κάνουμε κάτι για τη γειτονιά, την πόλη, τη χώρα μας. Έτσι θα αλλάξουν τα πράγματα. “Σταλιά σταλιά με τον καιρό, τρυπάει την πέτρα το νερό”, που λέει και ο Σωκράτης Μάλαμας.

Έχετε πολιτικά πρότυπα ή προσωπικότητες που σας εμπνέουν;

Μου είχε κάνει αίσθηση η φράση του Ομπάμα, ότι η πιο σημαντική ιδιότητα, είναι αυτή του πολίτη. Έναν τέτοιο ενεργό, ακούραστο και αειθαλή πολίτη θεωρώ τον Σταύρο Μπένο. Είναι ο θεμελιωτής της σύγχρονης Καλαμάτας, ο πατέρας των ΚΕΠ, ο δημιουργός της “νησιωτικότητας”. Αλλά όλα αυτά, πιστεύω ότι είναι μικρότερα μπροστά στην επανάσταση που κάνει με το σωματείο “Διάζωμα”, όπου οι πολίτες βάζουν κράτος, επιχειρήσεις και ιδρύματα να δουλέψουν μαζί για να ξαναζωντανέψουν, να “κοινωνικοποιηθούν” τα αρχαία θέατρα, να ξαναγίνουν κέντρο συνάντησης. Και πάνω σε αυτά να οικοδομείται ένα νέο είδος ήπιου τουρισμού, που βασίζεται στη φύση, στα αρχαία μνημεία, τη γαστρονομία, τον πολιτισμό. Να λοιπόν ένα ζωντανό πρότυπο, που δεν βολεύτηκε πίσω από μια υπουργική καρέκλα, αλλά αποδεικνύει ότι μπορείς να κάνεις πολιτική με διαφορετικό τρόπο.

Ας πούμε ότι εκλέγεστε βουλευτής. Τι διαφορετικό θα φέρετε στην πολιτική ζωή και ποια είναι τα σχεδιά σας για το μέλλον;

Πιστεύω ότι η κρίση μας χάλασε τα σχέδια, τις ζωές, τη βολή μας. Και θυμώσαμε. Και απελπιστήκαμε. Και στείλαμε στη Βουλή την αντίδρασή μας προσωποποιημένη. Με τι αποτέλεσμα; 10 χρόνια μετά να βλέπουμε τις άλλες χώρες να προχωράνε και μεις να μετράμε πληγές ακόμη. Εγώ πιστεύω ότι για έναν λαό που είναι περήφανος, ειρηνικός, ανεκτικός, αξίζουν περισσότερα. Και αυτά τα περισσότερα είναι ασφαλή νοσοκομεία, σύγχρονα σχολεία, εξυπηρετικοί δημόσιοι υπάλληλοι, καλές συντάξεις, καλές δουλειές, ελεύθερος χρόνος, πολιτισμός. Δε μπορώ να βλέπω ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια, να πέφτουν σοβάδες στα κεφάλια ασθενών ή νέα παιδιά να κλείνονται σε ένα δωμάτιο επειδή δεν έχουν χρήματα να βγουν για έναν καφέ. Νιώθω λοιπόν ως ο κρίκος μιας ανθρώπινης αλυσίδας, που θα διεκδικήσει ολα τα παραπάνω για τους πολλούς, όχι τους λίγους.

Θα μας πείτε δυο λόγια για το Vouliwatch; Πώς μπορούν οι νέες τεχνολογίες να συμβάλουν στη διαφάνεια και τη λογοδοσία στη δημόσια διοίκηση;

Το Vouliwatch είναι η απάντηση στο σύνθημα “να καεί το μπ.. η Βουλή”. Είπαμε στους πολίτες, “ΟΚ παιδιά, είμαστε όλοι αγανακτισμένοι, αλλά πριν το κάψουμε, μήπως να σκεφτούμε ότι εμείς ευθυνόμαστε για όσους είναι εκεί μέσα;”. Άρα αξιολογήστε τους, μάθετε τι ψηφίζουν, δείτε τι ξοδεύουν, κάντε τους ερωτήσεις. Η πρωτοβουλία συμπλήρωσε πριν λίγες ημέρες 5 χρόνια ζωής και είμαι περήφανος που είμαι ανάμεσα στους συνιδρυτές, για έναν απλό λόγο: αποδείξαμε ότι τεχνολογία και δημοκρατία μπορούν να συνυπάρξουν χωρίς η μία να υποβαθμίζει την άλλη. Το Vouliwatch δείχνει τον δρόμο για να διαδοθούν αντίστοιχες πρακτικές στο Δημόσιο. Χρειαζονται νέες τεχνολογίες, εκπαίδευση των υπαλλήλων και αυστηρή τήρηση του δικαιώματος του πολίτη να γνωρίζει, για να μπορέσουν τέτοιες ιδέες να δουλέψουν αποτελεσματικά.

Τα βόρεια προάστια έχουν αναπτυγμένες ζώνες πρασίνου, ελεύθερους χώρους, τον Υμηττό και την Πεντέλη. Ποιες είναι οι σκέψεις σας για την προστασία και ανάδειξη του Περιβάλλοντος (αυθαίρετη δόμηση, κλιματική αλλαγή κ.λπ.);

Ακόμη και οι πιο δύσπιστοι συνειδητοποιούν ότι η κλιματική αλλαγή είναι εδώ. Ζούμε καιρικά φαινόμενα που ήταν αδιανόητα 10 χρόνια πριν και τώρα απειλούν ζωές και περιουσίες. Αντιλαμβάνεστε ότι δεν πρόκειται για κάτι παροδικό, αλλά για κάτι που μας καλεί να αλλάξουμε τρόπο σκέψης, ζωής και σχεδιασμού της πολιτικής προστασίας, διαχείρισης των φυσικών πόρων και των απορριμμάτων, θωράκισης των πόλεων με νέα έργα υποδομών, αλλά και την καλλιέργεια κουλτούρας ότι αυτόν τον πλανήτη τον έχουμε δανειστεί από τα παιδιά μας. Για παράδειγμα, θεωρώ ότι σε κάθε έργο είτε είναι πολυκατοικία είτε είναι οδικός άξονας ή γέφυρα, πρέπει να κάνουμε πιο αυστηρές τις περιβαλλοντικές ρήτρες και να δώσουμε φορολογικά κίνητρα, ώστε η διαδικασία και τα υλικά να υπηρετούν την αειφορία και να σέβονται το περιβάλλον, τη γη, το νερό, τις ακτές. Θα σας έλεγα και για τα αυθαίρετα και το χωροταξικό σχεδιασμό, αλλά θα ακουστώ αιθεροβάμων, γνωρίζοντας ότι το πρόβλημα είναι βαθύ, σύνθετο και απαιτεί εθνική συνεννόηση.

Οι νέοι ζητούν καλές δουλειές, οι μεγαλύτεροι καλές συντάξεις. Πώς θα το εξασφαλίσετε σε μια χώρα που γερνά και το κοινωνικό κράτος υποβαθμίζεται;

Έτσι όπως είναι σήμερα τα πράγματα, δεν συμβαίνει κανένα από τα δύο. Οι χαμηλοί μισθοί, η ευέλικτη εργασία, αλλά και η αδήλωτη εργασία οδηγούν σε λιγότερες εισφορές, άρα το κράτος για να πληρώσει συντάξεις στερεί χρήματα από την παιδεία, υγεία, ασφάλεια. Φαύλος κύκλος λοιπόν, που δεν θα λυθεί μόνο με τις άμεσες ξένες επενδύσεις που λέει ότι θα φέρει η Νέα Δημοκρατία. Αυτή είναι μια αφελής προσέγγιση. Εμείς λέμε ότι καταρχήν πρέπει να μειωθούν οι στόχοι για πρωτογενές πλεόνασμα από το 3.5% στο 2% ώστε να απελευθερωθούν χρήματα για δημόσιες επενδύσεις και κοινωνικές υπηρεσίες. Δεύτερον θα καταργήσουμε τον νόμο Κατρούγκαλου που έχει μετατρέψει τις ασφαλιστικές εισφορές σε έξτρα χαράτσι, με ένα νέο σύστημα που θα εγγυάται μια εθνική σύνταξη για όλους και ανταποδοτικές εισφορές από τα επαγγελματικά ταμεία. Και τρίτον, κίνητρα για προσλήψεις, π.χ. για κάθε 100 ευρώ που θα δίνει ένας εργοδότης σε ένα νέο εργαζόμενο, θα έχει φοροαπαλλαγή 150 ευρώ. Αυτά είναι μερικά ενδεικτικά βήματα για το πώς θα μεγαλώσει η πίτα και για τους νέους και για τους μεγαλύτερους.