Δελτίο Τύπου από τον Γιώργο Θωμά, δημοτικό σύμβουλο - επικεφαλής της δημοτικής παράταξης "Μια πόλη για να ζεις Χαλάνδρι η πόλη μας": 

Επί δημαρχίας Ρούσσου δεν καταρρέει μόνο το σύγχρονο Χαλάνδρι, αλλά χάνεται και το χθες.

Μετά την Βίλα Πραπόπουλου, τώρα η Βίλα Κεφαλληνού

Η Βίλα ΚΕΦΑΛΛΗΝΟΥ η οποία ευρίσκεται στο Χαλάνδρι επί της οδού Αγ Παρασκευής 99, έχει χαρακτηριστεί από το πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ ως διατηρητέο κτήριο με την ΥΑ 13314/3064/1999 η οποία δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 498Δ/1999.

Το μειονέκτημα του παραπάνω χαρακτηρισμού είναι ότι δεν χαρακτήρισε ως διατηρητέο και τον περιβάλλοντα χώρο, τον μοναδικό αυτόν κήπο, καθότι πληρούσε τις προϋποθέσεις προστασίας και λόγω της οργάνωσής του αλλά και λόγω της σχέσης του με το κτήριο.

Σήμερα για το διατηρητέο κτήριο δεν υπάρχει δυνατότητα νόμιμης κατεδάφισης. Υπάρχει όμως ο κίνδυνος της "υπονόμευσης" του κτηρίου, η οποία φαίνεται να βρίσκεται σε εξέλιξη, ώστε το κτήριο να καταρρεύσει «από μόνο του».

Πέραν όμως από αυτό σύμφωνα με τον ισχύοντα χαρακτηρισμό του, μπορεί δίπλα του, στον περιβάλλοντα χώρο, να ανοικοδομηθεί ένα συγκρότημα που να πνίξει το κτήριο ή να λειτουργήσει κάποια χρήση που να το υποβαθμίσει και να καταστρέψει τον περιβάλλοντα χώρο της συγκεκριμένης βίλας, ο οποίος αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας της αλλά και του σχεδιασμού της.

Επειδή οι διατάξεις του Ν 3028/2002 του Υπουργείου Πολιτισμού είναι πολύ πιο αυστηρές, μετά τα δημοσιεύματα (stinplatia.gr, Gina Frezadou facebook κ.λπ.) και από αυτοψία που έκανα στο ακίνητο απέστειλα επιστολή στο Υπουργείο Πολιτισμού, μαζί με το σχετικό υλικό, με την οποία ζητώ να κινηθεί ΑΜΕΣΑ η διαδικασία χαρακτηρισμού της ΒΙΛΑΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΟΥ ως μνημείο σύμφωνα με τον Ν. 3028/2002 και ως έργο τέχνης με τον Ν. 1469/1950 μαζί με τον περιβάλλοντα χώρο, στα όρια της ιδιοκτησίας.

Το πλεονέκτημα των παραπάνω διατάξεων του Υπουργείου Πολιτισμού, είναι ότι εντάσσουν το προστατευόμενο ακίνητο στα στοιχεία της Εθνικής Πολιτιστικής Κληρονομιάς και για τον λόγο αυτό θωρακίζουν την προστασία και επιβάλλουν υποχρεώσεις στον ιδιόκτητη. Έτσι σύμφωνα με αυτές τις διατάξεις:

1. Μπορεί να προστατεύεται ως μνημείο και ο περιβάλλον χώρος όταν πληροί τις προϋποθέσεις. Όμως ανεξάρτητα από την όποια ρητή αναφορά, τα ακίνητα που χαρακτηρίζονται ως μνημεία έτσι και αλλιώς προστατεύονται μαζί με τον περιβάλλοντα χώρο τους, και δεν επιτρέπεται ουδεμία παρέμβαση ή χρήση σε αυτόν, χωρίς την προηγούμενη άδεια του Υπουργείου Πολιτισμού. 

2. Όταν ο ιδιοκτήτης αδιαφορεί για την λήψη μέτρων προστασίας του μνημείου έχει και ποινικές ευθύνες άρθρα 11,56,57 /Ν. 3028/2002.

3. Εάν το μνημείο καταρρεύσει, ο ιδιοκτήτης είναι υποχρεωμένος να το ανακατασκευάσει όπως το προϋπάρχον.

Για την καλύτερη προστασία και ανάδειξή τους όλα αυτά τα κτήρια που συγκροτούν την μνήμη για το χθες της πόλης μας, θα έπρεπε να είχαν περιέλθει στην κυριότητα του Δήμου.

Βέβαια ο κ. Ρούσσος, αποστρέφεται τέτοιου είδους ακίνητα. Τα θεωρεί κατάλοιπα της αστικής τάξης . !!!!

Την ίδια ώρα όμως πέταξε 1,5 εκατομμύριο ευρώ για την απευθείας αγορά – σκάνδαλο, χωρίς καν μια πρόσκληση ενδιαφέροντος, ενός κακόγουστου και αντιλειτουργικού κτηρίου, του κτηρίου ΝΟΜΠΕΛ, για το οποίο θα χρειαστούν και άλλα 3 εκατομμύρια για την ολοκλήρωσή του, αρνήθηκε να προχωρήσει στην απαλλοτρίωση της βίλας Πραπόπουλου και της οικίας Μπαχάουερ, και χάσαμε 5 χρόνια για την απόκτηση του ακινήτου Δουζένη, γιατί ο Δήμος υπέβαλε πρόταση εξαγοράς με λάθος φάκελο.

Την ίδια ώρα βέβαια, για την διευκόλυνση της οικονομικής ρευστότητας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ο κ. Ρούσσος έχει καταθέσει από το 2015, στην Τράπεζα της Ελλάδος επτά (7) εκατομμύρια ευρώ, χρήματα των Χαλανδραίων, με τα οποία θα μπορούσε να είχε αποκτήσει και διασώσει, όλα αυτά τα ακίνητα.