"Το Χαλάνδρι που μένω κι αγαπώ": Αφιέρωμα από την Athens Voice και τη Ζωή Καραμήτρου: 

Τι είναι, λοιπόν, αυτή η πόλη; Η Ρεματιά, η Λεωφόρος Πεντέλης, τα σινεμά της, οι πεζόδρομοι... αλλά, κυρίως, οι άνθρωποί της.

Σύνταγμα. Μετρό και δέκα στάσεις προς Αεροδρόμιο. Χαλάνδρι. Ο τόπος που μένω, το προάστιο που αγαπώ, ο προορισμός πολλών, ένας ολόκληρος μικρόκοσμος αγαπημένος. Στα φοιτητικά χρόνια απέκτησα δύο φίλες ζωής. Η μία απ’ αυτές ήταν γέννημα-θρέμμα Χαλανδραία. Ανεβαίναμε στο Χαλάνδρι πάρα πολύ συχνά, ιδίως τις μέρες της καλοκαιρινής εξεταστικής, τάχα μου για διάβασμα, καταλήγαμε πάντα πλατεία, ξενυχτούσαμε με ατελείωτες κουβέντες κοριτσιών, τρώγοντας εκμέκ με παγωτό, βούιζε γύρω μας το σύμπαν, η πλατεία ήταν και είναι σήμα κατατεθέν. Ήταν και το σύνθημα της εποχής τότε, το «πάμε πλατεία» στο φόρτε του, μα εμείς το εννοούσαμε κιόλας, ξημεροβραδιαζόμασταν γελώντας, κλαίγοντας, ονειροπολώντας. Κάποιες φορές λέγαμε, «όταν μεγαλώσουμε θα έρθουμε να μείνουμε Χαλάνδρι». Και όντως, τα ’φερε έτσι η τύχη ή η ενδόμυχη νοσταλγία της ξενοιασιάς και γίναμε όλες Χαλανδραίες ή Χαλαντραίες, όπως προφέρουνε οι ντόπιοι. Πριν γίνει βέβαια το μετρό, αγκομαχούσαμε ανεβοκατεβαίνοντας κάθε μέρα την Κηφισίας μια και η δουλειά μας είναι στο κέντρο, όταν απηυδίζαμε ουρλιάζαμε «θ’ αφήσουμε τα κοκαλάκια μας στην Κηφισίας, κέντρο και πάλι κέντρο, μετακομίζουμε». Όμως αποκτήσαμε μετρό και όχι έναν και δύο, μα τέσσερις σταθμούς στα όριά μας, και οι μετακινήσεις γίναν παιχνιδάκι, αν τύχει κατεβαίνουμε Αθήνα και δεύτερη φορά μέσα στη μέρα.

Τι είναι, λοιπόν, το Χαλάνδρι;

Η πρώτη απάντηση που μου ’ρχεται είναι ότι το Χαλάνδρι είναι η Ρεματιά. Και καθώς τυχαίνει να μένω στην παραρεμάτια περιοχή, για μένα πράγματι το Χαλάνδρι είναι η ρεματιά και η βόλτα με τον σκύλο δίπλα στο ρέμα, είναι η μικρή εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα, είναι οι λίγες μονοκατοικίες που απέμειναν να δίνουν το στίγμα της αστικής τάξης που έμενε πλάι στη ρεματιά. Είναι η κατηφόρα ωωωωππ, κι ανηφόρα ταυτόχρονα, όταν διασχίζεις το ρέμα για να βρεθείς από την άλλη μεριά, στο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, το καλοκαίρι στη γιορτή συντηρεί ένα πανηγυράκι. Είναι το θεατράκι της, αγαπημένο και πολύτιμο τα καλοκαίρια. Από τότε μάλιστα που κάηκε, αλλά ξανάγινε εν μια νυκτί –ευτυχώς για μας–, εκτιμήθηκε περισσότερο, αγαπήθηκε περίσσια, έγινε σταθερή καλοκαιρινή επιλογή τα βράδια.

Το Χαλάνδρι είναι ο Ευριπίδης, σταθερός προορισμός για χάζι, παραγγελίες κι αγορές βιβλίων, για αγορές σχολικών –κάθε Σεπτέμβρη γίνεται χαμός–, για καφέ στο μικρό μπιστρό του, κάθε που θα περάσω, σίγουρα θα βρω φίλους καθισμένους  για «ένα εσπρεσάκι μωρέ, έλα κάτσε». Κι απογεύματα όμως ο Ευριπίδης είναι προορισμός, παρουσιάσεις βιβλίων, διαλέξεις, πολιτιστικά δρώμενα προσφέρει απλόχερα κι εμείς του το ανταποδίδουμε, είμαστε πιστοί της στοάς του.

Το Χαλάνδρι είναι η Λεωφόρος Πεντέλης, ο κεντρικός και κύριος οδικός άξονας, με άπειρα σημεία συνάντησης, με μαγαζιά, με υπηρεσίες, με προοπτική το βουνό, όλο ευθεία και βγαίνεις στην Πεντέλη, κοιτάς και το βλέμμα ανοίγει, τίποτα δεν εμποδίζει τη θέα του πράσινου. Και βέβαια, οι ποδηλατόδρομοι, πέντε χιλιόμετρα ποδηλατόδρομος δεν είναι λίγο, σε μια πόλη που γενικά δεν είναι εύκολη στη χρήση του ποδηλάτου, που η κίνησή της είναι κάποιες στιγμές αφόρητη, που το παρκάρισμα είναι άθλος, αν θες να κυκλοφορήσεις στο κέντρο, ώρες κίνησης, αιχμής, αγορών μα και τη νύχτα ακόμη, για μπαρότσαρκα και γλέντι.

Το Χαλάνδρι, για φίλους και γνωστούς, όμως, είναι κυρίως η αγορά του και η νυχτερινή του ζωή. Πότε γίναμε τόσο περιζήτητοι για ψώνια, καφέδες, φαγητό, ποτά, ξενύχτια ούτε που το κατάλαβα, είμαστε όμως. Κι όταν άρχισαν όλοι να λένε «ανεβαίνουμε σε σας που είστε hot spot» είπα κάτι γίνεται, για να δούμε λοιπόν τι παίζει.

Οι πεζόδρομοί του

Οι πεζόδρομοι στο κέντρο του «χωριού μας» ορίζουν την εμπορική πλευρά, μάρκες, μαγαζιά πολυεθνικών, μικρά μαγαζιά ντόπιων, παραρτήματα αλυσίδων, έχουμε τα πάντα. Ανδρέα Παπανδρέου, Πλάτωνος, Χαϊμαντά, Αγίας Παρασκευής, βογγάνε ωραίες βιτρίνες, όρεξη να ’χεις και κάποιο χρήμα βέβαια, δεν είμαστε φτηνή αγορά. Οι κάτοικοι μεσοαστοί, που όπως όλοι έχουν ζήσει καλύτερες μέρες, εξακολουθούν να συντηρούν μια ζωντανή και πλούσια αγορά. Κι αν δόθηκαν αντιπαροχή οι μονοκατοικίες, η τελευταία μάλιστα υπέροχη που ξέρω, πάνω στην Πεντέλης, γκρεμίστηκε μπροστά στα μάτια μου πριν δέκα μέρες, οι πολυκατοικίες, ακόμη κι αυτές αποπνέουν την ύπαρξη μιας μέσης καλής ζωής, συντηρούν κήπους κι αυλόγυρους, ακόμη και δίπλα δίπλα η μια στην άλλη, δεν σε πνίγουν, ανασαίνεις.

Κι εκεί που ψωνίζεις, χαζεύεις, συγκρίνεις, διαλέγεις, θα σταθείς και για ένα σουβλάκι στα όρθια ή θα καθίσεις κιόλας για πίτσα, μακαρονάδα ή λουκουμάδες, θα πιεις καφέ, θα χτυπήσεις μπίρες, φαγητό, γλυκό, οι πεζόδρομοι έχουν τα πάντα. Αν καθίσεις έξω, οι σύγχρονες σόμπες είναι αναμμένες παντού, μα και ξυλόσομπες παλιακές, πορσελάνινες καίνε έξω από τα μαγαζιά και μια κουβερτούλα για τα πόδια βάλσαμο κι απολαμβάνεις την περαντζάδα. Γιατί βέβαια παρελαύνουν τα πλήθη στους πεζόδρομους, η ζωντάνια δεν κρύβεται, πάρα πολλοί νέοι άνθρωποι μας έχουν για προορισμό, για έξοδο όλη μέρα. Και νύχτα, βέβαια. Ιδίως τα Σαββατοκύριακα είμαστε κανονικά πατεί με πατώ σε. Εκεί ανάμεσα κρύβεται και η δυστυχία, βέβαια, φωλιασμένη σε κρυμμένους αξιοπρεπείς ανθρώπους που ζητούν ελεημοσύνη, μαγαζάτορες και περαστικοί τους ξέρουμε, τους βοηθάμε, τους μιλάμε που θέλουν να πουν ξανά και ξανά τα ζόρια τους.

Χαλάνδρι ευωδιαστό

Χαλάνδρι είναι οι φούρνοι, που έχουν ξετρυπώσει από παντού, καινούριοι και χλιδάτοι μα και οι παλιοί, ταπεινοί, ακατάστατοι, μυρωδάτοι ξυλόφουρνοι, είναι τα ξηροκαρπάδικα, νέες μπουτίκ αυτά, τα ζαχαροπλαστεία που ήδη περνούν από γενιά σε γενιά.

Χαλάνδρι είναι η ταπεινή ταβέρνα στο τέλος της Αγίας Παρασκευής και μέσα στο στενό κρυμμένη μόνο για τους λίγους που την ξέρουνε, είναι και το εστιατόριο με το αστέρι Michelin, στη Βασιλέως Γεωργίου. Κι ανάμεσα σ’ αυτά τα δυο, ας πούμε άκρα, είναι διάσπαρτα παντού ταβέρνες, εστιατόρια, κατάλογοι φτηνοί και ακριβοί, στο πλάι του Αϊ-Νικόλα στην Ελευθερωτών, πίσω απ’ τον Άγιο Γεώργιο, στα Σίδερα, τη μεριά προς την Κηφισίας, στην Κηφισίας την ίδια.

Πού μένεις ακριβώς;

Χαλάνδρι είναι τα σινεμά μας, βέβαια. Η Αίγλη με τις πολλές αίθουσες, η Αβάνα αιώνια αγαπημένη, τα θερινά Αμίκο, Μαργαρίτα, Αθηνά, όλα με πρώτης προβολής, τραβάνε κόσμο όσο ποτέ.

Είμαστε ένα μεγάλο χωριό με λούστρο πόλης. Έχουμε γειτονιές πολλές, γι’ αυτό κι όταν λες «μένω Χαλάνδρι» σε ρωτάνε πού. Πού βέβαια, σωστό. Κέντρο, Κάτω Χαλάνδρι, Τούφα, Πάτημα, Μεταμόρφωση, Πολύδροσο, Άνω Χαλάνδρι, Σίδερα Αγία Άννα, Νομισματοκοπείο στα γύφτικα πού; Άναρχα δομημένες και χωρίς σχέδιο πολλές περιοχές, χτισμένες με τις μικρές, πανομοιότυπες μεζονέτες, επέκτειναν την έκταση του Χαλανδρίου κι έδωσαν την εικόνα της αποκλειστικά και μόνο κατοικημένης περιοχής. Γιατί αν βγεις από το κέντρο, το Χαλάνδρι είναι μόνο σπίτια, δεν έχει αλλού αγορά, παρά μονάχα super market και φούρνους που εξυπηρετούν τις γειτονιές. Δεν ξεχωρίζει σε κάτι, θα μπορούσε να είναι τα διπλανά μας Βριλήσσια, το όμορό μας Νέο Ψυχικό, η κοντινή μας Αγία Παρασκευή.

Ξεχωρίζει μονάχα μέσα μας, επειδή το ζούμε, το αγαπάμε, μας προσφέρει τη δυνατότητα να είμαστε κέντρο απόκεντρο, να απολαμβάνουμε την αυτάρκειά μας, να συναντάμε αυτούς που αγαπάμε εύκολα όταν το θέλουμε και να πέφτουμε πάνω τους τυχαία, ευχάριστα, απρόσμενα και γελαστά. «Πού πας; Πλατεία, έλα παρέα, πάμε, δεν θ’ αργήσουμε».

Μη χάσεις! 

14ος Μαραθώνιος Παιδικής Ανάγνωσης
Έως και τον Μάιο θα συνεχιστεί ο 14ος Μαραθώνιος Παιδικής Ανάγνωσης, ο οποίος διοργανώνεται από τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Χαλανδρίου και την Παιδική Βιβλιοθήκη «Μίμης Βασιλόπουλος», σε συνεργασία με τα Βιβλιοπωλεία Ευριπίδης. Στον Μαραθώνιο, μαθητές δημοτικών σχολείων του Χαλανδρίου αλλά και άλλων δήμων διαβάζουν βιβλία, επισκέπτονται την παιδική βιβλιοθήκη, γνωρίζουν συγγραφείς και τον Μάιο παίρνουν μέρος στο διαγωνισμό, κι αν απαντήσουν σωστά, μπαίνουν σε κλήρωση για πολλά όμορφα δώρα!
Για συμμετοχές: Δημοτική Βιβλιοθήκη Χαλανδρίου, Φιλ. Εταιρείας & Τομπάζη 18, 2106820464 / Παιδική Βιβλιοθήκη «Μίμης Βασιλόπουλος», Παλαιολόγου, Αβέρωφ & Σόλωνος, 2106801654 

Διαβάστε τη συνέχεια του αφιερώματος: ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΕΡΗ ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΣ, ΝΑ ΠΙΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΨΩΝΙΣΕΙΣ ΣΤΟ ΧΑΛΑΝΔΡΙ από την AVteam

Πηγή: www.athensvoice.gr, Ζωή Καραμήτρου