Άρθρο του Παύλου Καμάρα - Προέδρου της Ένωσης Δημάρχων Αττικής:

Ευτελίζουν τον Θεσμό του Δημάρχου, τα κόμματα

Είναι αλήθεια, ότι διαχρονικά, σπάνια οι κεντρικές ηγεσίες των κομμάτων και οι τοπικές κομματικές οργανώσεις τους, είχαν ως κριτήριο στις επιλογές τους, υποστήριξης υποψηφίων Δημάρχων το «κοινό καλό».

Μόνιμη αγωνία τους ήταν, τα πολιτικά οφέλη που θα μπορούσαν να εκμαιεύσουν από μια συγκεκριμένη υποψηφιότητα.

Να μετρήσουν δυνάμεις ή να διογκώσουν πλασματικά κομματικές δυνάμεις.

Και βέβαια, μόνιμη επιδίωξη, κομματικών παραγόντων και παραγοντίσκων, μεταξύ των οποίων και των κυρίων βουλευτών, ήταν η προοπτική δυνατότητας χειραγώγησής τους, την επόμενη μέρα.

Επομένως, τα κριτήρια, κατά κανόνα (με λίγες εξαιρέσεις) ήταν σαφή.

Είτε άνθρωποι του κομματικού σωλήνα και των κομματικών γραφείων, είτε πολίτες με γενικότερη δημοσιότητα και αναγνωρισιμότητα που θα μπορούσαν, να επιτύχουν τους στόχους αυτούς.

Περί αξιοκρατίας, ακεραιότητας χαρακτήρα, επάρκειας και αποτελεσματικότητας, ως χαρακτηριστικών του «εκλεκτού» υποψηφίου, ούτε λόγος.

Λίγους μήνες πριν από τις επερχόμενες Δημοτικές Εκλογές του Μαϊου, τα πρώτα δείγματα δείχνουν ότι το κακό πάει να παραγίνει.

Οι πρώτες αναγγελθείσες υποστηρίξεις, από τις κομματικές οργανώσεις (ανεξαρτήτως κόμματος), δείχνουν ότι θα έχουμε τα ίδια και χειρότερα.

Βλέποντας κάποιες αναγγελίες περί στήριξης κυρίως νέων ανθρώπων που στην κυριολεξία, «δεν έχουν κολλήσει ένα ένσημο στη ζωή τους» ή δεν έχουν «διοικήσει ούτε περίπτερο» κατά το κοινώς λεγόμενο, ως υποψηφίων Δημάρχων, σε πιάνει απογοήτευση.

Για ένα αξίωμα, αυτό του Δημάρχου, όπου από την επάρκεια ή μη του αιρετού, κρίνεται η υγεία, η περιουσία, το περιβάλλον, η ζωή του ίδιου του Δημότη και των παιδιών του, τα κόμματα παίζουν τα ίδια (απεχθή) παιχνίδια.

Σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις, με την υστερόβουλη σκέψη ότι ένας νέος με σπουδές, άγνωστος στο ευρύ κοινό (συνήθως γνωστός σε κομματικούς φίλους) μπορεί να ξεγελάσει την ανάγκη του κόσμου, για ανανέωση του πολιτικού προσωπικού και την απέχθεια προς το «παλαιό κατεστημένο», «καίνε» αδιακρίτως και αυτούς τους ίδιους τους νέους. Νέους που υπό προϋποθέσεις, αφού αποδείξουν στην πράξη και στην καθημερινή τους ζωή, ότι αξίζουν να αναλάβουν τις τεράστιες ευθύνες που έχει ένας Δήμαρχος, θα μπορούσαν σταδιακά στο μέλλον να προσφέρουν στα Κοινά.

Ευτελίζουν λοιπόν τον θεσμό του Δημάρχου, τα κόμματα. Δείχνοντας ότι ουσιαστικά δεν πιστεύουν στην Αποκέντρωση του Κράτους. «Εγκληματούν» όμως και κατά της Κοινωνίας.

Μια Κοινωνία όμως που δεν είναι άμοιρη ευθυνών, αφού δεν είναι λίγοι οι πολίτες-ψηφοφόροι, που ακολουθούν τυφλά τις επιλογές του κόμματος. Με το κομματικό χρώμα, να αλλοιώνει την καθαρότητα του μυαλού τους.

Ας ελπίσουμε ότι στη συνέχεια, το κακό δεν θα γενικευθεί.

Ότι οι πραγματικά αποδεδειγμένα άξιοι συμπολίτες μας, που εκτίθενται ως υποψήφιοι, με εχέγγυα, τα απτά αποτελέσματα στο έργο τους, τη διαφανή διαχείριση του δημοσίου χρήματος, την επάρκειά τους σε θέσεις ευθύνης και την προσωπική τους αδιαμφισβήτητη καταξίωση από τις Τοπικές Κοινωνίες, θα τύχουν της υποστήριξης των κομμάτων και κυρίως των Δημοτών ψηφοφόρων.

Αφού αυτό είναι άλλωστε, το πραγματικό συμφέρον όλων.