Να γράψω ένα σύντομο άρθρο για τον πολιτισμό στην πόλη... Όσο το επεξεργάζομαι στο μυαλό μου θυμάμαι όσα κατά καιρούς έχω πει για το αναξιοποίητο πολιτιστικό κεφάλαιο της πόλης μας και τις δυνατότητες που θα έχει στα χέρια της μία δημοτική αρχή που θα πάρει στα σοβαρά αυτό το ζήτημα. Έτσι σκέφτομαι ότι θα μπορούσαμε να δούμε αυτή τη σπουδαία υπόθεση να αποτελείται από τρεις διαστάσεις, εξ ου και το λογοπαίγνιο του τίτλου με την παρήχηση.

Διάσταση Πρώτη: η διοικητική διάρθρωση. Η σημερινή πολυδιάσπαση των δημοτικών οργανισμών και φορέων που παράγουν πολιτιστικό προϊόν καταπνίγει τη δημιουργικότητα, την πρωτοβουλία και την εξωστρέφεια. Όπως συμβαίνει με όλους τους τομείς της δημοτικής διοίκησης, χρειάζεται και εδώ μία ενιαία και ολιστική προσέγγιση, μια ομπρέλα που θα κατανείμει τις δημιουργικές δυνάμεις της πόλης κατά τρόπον ώστε να υπάρχει διακριτός ρόλος των φορέων, αλλά και συνεργασία μεταξύ τους. Εργαστήρια Τέχνης, Δημοτική Βιβλιοθήκη – Μουσείο Αλέκου Κοντόπουλου, Δημοτικό Ωδείο, Βίλα Ιόλα πρέπει να απελευθερώσουν τις δυνάμεις τους συλλειτουργώντας κάτω από ένα συνολικό σχεδιασμό και προγραμματισμό.

Διάσταση Δεύτερη: η αξιοποίηση υλικών και άυλων πόρων. Μιλώντας για τη Βίλα Ιόλα, επανέρχεται το ερώτημα τι θα κάνει η πόλη με τα κληροδοτήματά της και τους χώρους που έχει αποκτήσει. Εμείς θέλουμε να δούμε τη Βίλα Ιόλα ως ένα ζωντανό διαδραστικό πολιτιστικό κύτταρο με διαδημοτική εμβέλεια που θα δημιουργεί ευκαιρίες για τη νέα γενιά. Θέλουμε να δούμε το σύμπλεγμα Σιστοβάρη ως τη νέα βιβλιοθήκη της πόλης, που τώρα ασφυκτιά στο κτήριο της οδού Κοντοπούλου, μία σύγχρονη βιβλιοθήκη με αναγνωστήρια, ψηφιακές συλλογές και media lab που θα προσελκύει τους δημότες. Θέλουμε να δούμε τα εργαστήρια τέχνης να αναπτύσσονται σε ένα περιβάλλον που θα τους αξίζει και όχι ανάμεσα σε σκουριασμένα τολ. Κι έπειτα, το άυλο κεφάλαιο της πόλης μας: οι άνθρωποί της, οι διανοούμενοι, οι καλλιτέχνες πρέπει να έρθουν στο φως είτε μέσα από συλλογικότητες, όπως είναι οι πολιτιστικοί σύλλογοι, είτε ως προσωπικότητες. Η πόλη οφείλει να τους αγκαλιάσει και να τους δώσει ευκαιρίες, μόνο να κερδίσει έχει από αυτό.

Διάσταση Τρίτη: η εξωστρέφεια και η διάχυση του πολιτιστικού αγαθού. Η καθημερινότητα στις πόλεις μπορεί να είναι άτονη και γκρίζα όταν λείπει η μέριμνα και η φροντίδα του δημόσιου χώρου. Δε μιλάμε μόνο για τις υποδομές, τους ελεύθερους χώρους και το πράσινο, αλλά και για τα ζωντανά πολιτιστικά τεκταινόμενα στον ουδέτερο δημοτικό χώρο. Τα γλυπτά στις πλατείες, οι τοιχογραφίες στα σχολεία, οι πλανόδιες μπάντες, οι εικαστικές παρεμβάσεις, επανεκπαιδεύουν, ευαισθητοποιούν και ψυχαγωγούν τους δημότες συμβάλλοντας στην καλλιέργεια και εν τέλει στην ποιότητα ζωής τους. Ο πολιτισμός πρέπει να ανήκει σε όλους, πρέπει να τους αναζητά και όχι να προσπαθούν να τον αναζητήσουν.

Αυτές και άλλες πολλές σκέψεις κάνω προσεγγίζοντας το ζήτημα της πολιτιστικής ζωής της πόλης μας. Όχι μόνο δικές μου σκέψεις, αλλά συλλογικό σχέδιο που μπορεί να υλοποιηθεί. Σημασία έχει στο τέλος να αποφασίσουμε να κινητοποιηθούμε κερδίζοντας τον χαμένο χρόνο και αξιοποιώντας τα πολύτιμα εφόδια που αξιωθήκαμε να έχουμε. Είμαι βέβαιος ότι μπορούμε να κάνουμε μια πολιτιστική επανάσταση στην Αγία Παρασκευή.

Ορέστης Π. Κύρτσης

Εικαστικός ΑΣΚΤ, Creative Designer

Μέλος Δ.Σ. Δημοτικής Βιβλιοθήκης Αγίας Παρασκευής – Μουσείου Αλέκου Κοντόπουλου

Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με τον συνδυασμό «Αλλάζουμε την Αγία Παρασκευή» με επικεφαλής τον Γιάννη Μυλωνάκη

www.kyrtsis.gr

www.allazoume.gr