Στεφάνι κατέθεσε στο Ηρώο Εθνικής Αντίστασης του Δήμου Χαλανδρίου, για την επέτειο των 80 χρόνων από την ίδρυση του ΕΑΜ, η Διοικούσα Επιτροπή του Παραρτήματος Χαλανδρίου της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ), τη Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2021.

Αναλυτικά η σχετική ανακοίνωση: 

Τιμάμε φέτος τα 80 χρόνια από την ίδρυση του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ). Αποτίουμε φόρο τιμής σε όσους και όσες έδωσαν τη ζωή τους ή έμειναν ανάπηροι στα πεδία των μαχών, είτε μάτωσαν στις φυλακές και τις εξορίες αγωνιζόμενοι για την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους φασίστες, για την συντριβή του φασιστικού ιμπεριαλισμού.

Στις 27 Απρίλη 1941, 80 χρόνια πριν, με την είσοδο των γερμανικών ναζιστικών στρατευμάτων στην Αθήνα, η Ελλάδα έμπαινε στο βαθύ σκοτάδι της πάνω από τρία χρόνια ναζιστικής κατοχής.

Ήταν 27 Σεπτέμβρη του 1941, που σε ένα σπίτι της Νεάπολης Εξαρχείων στην Αθήνα, το ΚΚΕ, το Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας, η Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας και το Αγροτικό Κόμμα Ελλάδας υπέγραψαν το ιδρυτικό του ΕΑΜ. Το ΕΑΜ ιδρύθηκε με πρωτοβουλία του ΚΚΕ, το οποίο απευθύνθηκε και σε κόμματα και προσωπικότητες του αστικού πολιτικού κόσμου που δεν ανταποκρίθηκαν.

Είχαν προηγηθεί: Στις 31 Οκτώβρη του 1940 το «ανοιχτό γράμμα προς τον ελληνικό λαό» του Νίκου Ζαχαριάδη, Γενικού Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ, από τα μπουντρούμια της Κρατικής Ασφάλειας, το οποίο ανάμεσα στα άλλα καλούσε : «....Δίπλα στο κύριο Μέτωπο και ο κάθε βράχος, η κάθε ρεματιά, το κάθε χωριό, καλύβα με καλύβα, η κάθε πόλη, σπίτι με σπίτι πρέπει να γίνει φρούριο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. ....Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για τον σημερινό του αγώνα πρέπει να είναι μια καινούργια Ελλάδα της δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξένη ιμπεριαλιστική εξάρτηση, με έναν πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό ....».

Την 1η Ιούλη 1941, η 6η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, που έθεσε τα καθήκοντα του αγώνα, στις συγκεκριμένες συνθήκες, καλώντας την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα στην εθνικοαπελευθερωτική πάλη, η οποία είχε ήδη αρχίσει να οργανώνεται. Κομμουνιστές από τους τόπους εξορίας όπου τους κρατούσε η κυβέρνηση Μεταξά, δραπέτευσαν και έσπευσαν μαζί με άλλους που δρούσαν παράνομα να ανασυγκροτήσουν το ΚΚΕ και να οργανώσουν την αντίσταση κατά των κατακτητών. Στις 16 Αυγούστου 1941 είχε ιδρυθεί, με πρωτοβουλία του ΚΚΕ, το Εργατικό Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΕΑΜ).

Μετά την ίδρυση του ΕΑΜ, τον Φλεβάρη του 1942 ιδρύθηκε ο ΕΛΑΣ, το ένοπλο τμήμα του ΕΑΜ. Στις 23 Φλεβάρη του 1943 ιδρύθηκε η ΕΠΟΝ, η οποία συσπείρωσε στις γραμμές της την πλειοψηφία της νεολαίας. Στη συνέχεια οι ναυτεργατικές οργανώσεις ΕΛΑΝ και ΟΕΝΟ. Δίπλα τους έδρασαν η Εθνική Αλληλεγγύη, η Επιμελητεία του Αντάρτη, τα Αετόπουλα, και η Οργάνωση για την Προστασία του Λαϊκού Αγώνα (ΟΠΛΑ).

Το ΕΑΜ έσωσε το λαό από την πείνα, με την οργάνωση λαϊκών κινητοποιήσεων και συσσιτίων, με το σταμάτημα του πλιάτσικου από τις κατοχικές δυνάμεις. Χάρη στη δράση του ΕΑΜ δεν στάλθηκε ούτε ένας εργάτης για να δουλέψει στα γερμανικά εργοστάσια. Δεν στάλθηκε ούτε ένας για να πολεμήσει κατά της Σοβιετικής Ένωσης.

Με τη συσπείρωση της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού στο ΕΑΜ και με την ανάπτυξη της ένοπλης πάλης του ΕΛΑΣ δημιουργήθηκαν ελεύθερες περιοχές στην Ελλάδα. Δημιουργήθηκαν λαϊκοί θεσμοί, όργανα λαϊκής αυτοδιοίκησης, λαϊκά δικαστήρια, λαϊκή πολιτοφυλακή, λαϊκός στρατός, ο ΕΛΑΣ. Οι εργαζόμενοι έγιναν πρωταγωνιστές στις εξελίξεις, φύσηξε αέρας λαϊκής μορφωτικής, πολιτιστικής ανάτασης. Η δράση του ΕΑΜ περιελάμβανε όλες τις μορφές πάλης: απεργίες, διαδηλώσεις, συλλαλητήρια, διαβήματα, πλατιά προπαγανδιστική δουλειά, ένοπλη οργάνωση. Το σύνολο σχεδόν του οπλισμού του ΕΛΑΣ προερχόταν από τις επιχειρήσεις εναντίον των Γερμανών και των Ιταλών. Την Άνοιξη του 1944 ο ΕΛΑΣ είχε υπό τον έλεγχό του τα 2/3 της χώρας και τη στιγμή της απελευθέρωσης το 90% του εδάφους. Στη διάρκεια του πολέμου οι νεκροί από τον ελληνικό πληθυσμό από πείνα, από εκτελέσεις ή εξόντωση στα στρατόπεδα συγκέντρωσης έφτασαν τους 405.000.

Στις 10 Μάρτη 1944 ορκίστηκε η Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ), το κεντρικό πολιτικό όργανο διοίκησης των απελευθερωμένων περιοχών. Και στις 30 Απρίλη 1944 εκλέχτηκε στις Κορυσχάδες το «Εθνικό Συμβούλιο». Στις εκλογές ψήφισαν για πρώτη φορά οι γυναίκες και οι νέοι από 18 χρόνων.

Η αντίσταση και η απελευθέρωση από τη φασιστική κατοχή ήταν έργο του ΕΑΜ. Η αθάνατη εποποιία του αντιστασιακού αγώνα, μια από τις πιο λαμπρές σελίδες της νεότερης Ιστορίας γράφτηκαν με την προσφορά, με τις θυσίες των εργατικών λαϊκών δυνάμεων μέσα από τις γραμμές των ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, ΕΛΑΝ, ΟΠΛΑ, με την πρωτοπόρα δράση και το αίμα των κομμουνιστών, με την καθοδήγηση του ΚΚΕ. Χιλιάδες κομμουνιστές και άλλοι ΕΑΜίτες έδωσαν τη ζωή τους. Η Καισαριανή, το Κούρνοβο, το Χαϊδάρι, ο Αϊ Στράτης είναι μερικοί μόνο από τους τόπους θυσίας.

Τελείως αντίθετη ήταν η στάση του αστικού πολιτικού κόσμου. Ένα τμήμα του επέλεξε το δρόμο της ανοιχτής συνεργασίας με τους κατακτητές. Ένα άλλο τμήμα κατέφυγε στο Κάιρο και άλλο στο Λονδίνο, αμέσως μόλις οι Γερμανοί μπήκαν στην Ελλάδα. Κάποιοι αστοί πολιτικοί κάθισαν σπίτι τους, ενώ ελάχιστες προσωπικότητες πήραν μέρος στην αντίσταση.

Αποδείχτηκε ότι και στα χρόνια της Κατοχής υπήρξαν δύο αντίθετοι κόσμοι. Τους αστούς τους ενδιέφερε μόνο η διατήρηση της εξουσίας τους και μετά την απελευθέρωση. Το ΚΚΕ, το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ αντιμετώπισαν και την ντόπια ένοπλη αντίδραση με τις οργανώσεις της, τη «Χ» του Γρίβα, την ΠΑΟ, τους ΜΑΥδες, τα διαβόητα Τάγματα Ασφαλείας και άλλες που ανέπτυσσαν τρομοκρατική δράση ενάντια στο λαό και την οργανωμένη από το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ αντιστασιακή πάλη. Η ταξική πάλη διεξαγόταν ασίγαστα και την περίοδο της απελευθερωτικής πάλης, άλλωστε αντικειμενικά έμπαινε το ζήτημα της εξουσίας μετά την απελευθέρωση.

Το ΕΑΜ καλούσε σε δράση για καλύτερες μέρες και όχι μόνο για την απελευθέρωση. Βεβαίως, η εργατική τάξη με τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν κατάφεραν να κατακτήσουν την εξουσία. Το ΚΚΕ παρά την τεράστια συνεισφορά του και τον πρωταγωνιστικό του ρόλο δεν μπόρεσε να διαμορφώσει τη στρατηγική που θα οδηγούσε προς την επαναστατική επίλυση του προβλήματος της πολιτικής εξουσίας. Ο τιτάνιος αγώνας εκείνης της περιόδου δεν οδήγησε στη διπλή απελευθέρωση από την ξενική ιμπεριαλιστική κατοχή και από την εγχώρια αστική πολιτική εξουσία, από το καπιταλιστικό σύστημα, τη μήτρα που γεννά την αδικία και την καταπίεση, τον φασισμό και τον πόλεμο. Η πείρα εκείνης της περιόδου δείχνει ότι η εργατική τάξη πρέπει να είναι έτοιμη να χτίσει το δικό της μέτωπο με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα για να υπερασπιστεί την εδαφική ακεραιότητα και να βγει νικητής από τον πόλεμο.

Η αντιφασιστική πάλη σήμερα συνδέεται με την αντιιμπεριαλιστική αντιπολεμική πάλη, με τον αγώνα για την ικανοποίηση των σύγχρονων εργατικών, λαϊκών αναγκών. Οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί οξύνονται, με βασικό παράγοντα τη διαπάλη των ΗΠΑ με την Κίνα για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα αλλά και την αντιπαράθεση ΗΠΑ - Ρωσίας. Μετατρέπουν σε βασικό πεδίο αντιπαράθεσης τον Ινδο-Ειρηνικό Ωκεανό, την Κεντρική Ασία και την Αν. Μεσόγειο. Στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς συμμετέχει ενεργά και η ΕΕ, με την πρωτοκαθεδρία του Γαλλογερμανικού άξονα. Ο ενεργειακός πλούτος, οι πρώτες ύλες, οι δρόμοι μεταφοράς, τα γεωστρατηγικά σημεία του πλανήτη, είναι οι παράγοντες εκδήλωσης των ανταγωνισμών και των πολεμικών επεμβάσεων. Συσσωρεύεται εύφλεκτη ύλη που θα δημιουργήσει γενικότερο κλίμα αποσταθεροποίησης. Στα πλαίσια των γενικότερων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών αυξάνεται η προκλητικότητα της Τουρκίας, ο ανταγωνισμός των αστικών τάξεων μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας.

Η αστική τάξη της Ελλάδας γίνεται επιθετική, και με την Ελληνοαμερικανική Συμφωνία για τις Βάσεις, διεκδικεί τη λεγόμενη γεωστρατηγική αναβάθμιση, δίνοντας Βάσεις σε ΝΑΤΟ-ΗΠΑ, στρατηγείο στον ευρωστρατό, στέλνει στρατεύματα έξω από τα σύνορα. Ταυτόχρονα παζαρεύει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, στα πλαίσια της μοιρασιάς μεταξύ των ιμπεριαλιστών στο Αιγαίο και στην Αν. Μεσόγειο. Οι ΗΠΑ, με ευθύνη των κυβερνήσεων ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, χρησιμοποιούν τη χώρα μας ως ορμητήριο σε βάρος άλλων χωρών και στοχοποιούν το λαό μας.

Ως ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ εντείνουμε την αντιιμπεριαλιστική αντιπολεμική δράση μας, απαιτώντας καμία εμπλοκή της Ελλάδας στους επικίνδυνους πολεμοκάπηλους σχεδιασμούς, την αποδέσμευση από ΝΑΤΟ και ΕΕ. Δηλώνουμε την αντίθεσή μας στον «ευρωστρατό» που ετοιμάζει η ΕΕ. Απαιτούμε την κατάργηση της Ελληνοαμερικάνικης Συμφωνίας για τις Βάσεις. Να φύγουν όλες οι Βάσεις. Καμία αλλαγή συνόρων και των Συνθηκών που τα καθορίζουν. Να γυρίσουν στην Ελλάδα τα ελληνικά στρατεύματα που δρουν εκτός συνόρων. Βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή, μαζί με τους Κομμουνιστές, ενάντια σε αυτή την επίθεση ώστε να αποτραπεί η χειραγώγηση των νέων, των λαϊκών δυνάμεων, προκειμένου να οργανώσουν με αποφασιστικότητα τον αγώνα κατά των επικίνδυνων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών και των αντιλαϊκών πολιτικών της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων.

Βασιζόμαστε στα διδάγματα που προκύπτουν από τη μεγάλη δεκαετία του 1940, τα οποία αποτελούν υλική δύναμη για το δυνάμωμα της λαϊκής πάλης σήμερα, του αγώνα για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και αδικία, για το σοσιαλισμό.

Ο δρόμος της αντίστασης, της ανυπακοής, της μαζικής λαϊκής οργανωμένης πάλης, της αντικαπιταλιστικής αντιμονοπωλιακής πάλης, της αλληλεγγύης μεταξύ των εργατικών δυνάμεων και των λαών, η πάλη για την ανατροπή είναι ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος για να δικαιωθούν οι αγώνες και οι θυσίες των παλιότερων γενιών, για να ανοίξει ο δρόμος και να εκπληρωθούν τα όνειρα και οι σύγχρονες ανάγκες του λαού και των νέων με την εργατική - λαϊκή νίκη και εξουσία.

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
Δόξα και Τιμή στους Αγωνιστές της ΕΑΜικής Αντίστασης και του ΔΣΕ